Ekstrakt z potwierdzenia darowizny dla Wawrzyńca Musielewicza

[s. 70]

Działo się w domu landwójtowskiem, przy całym urzędzie zwoleńskim, za rządów sławetnych osób Tomasza Kukleńskiego landwójta, Stanisława Berkowica, Macieja Makowieckiego burmistrzów, Jędrzeja Berkowicza radnego, Jacentego Pełkowicza, Jakuba Obusieńskiego ławnikach przysięgłych także i Błażeju Kalskiem starej rady w roku 1787 dnia 29 miesiąca sierpnia

My, urząd miasta J.K.M. Zwolenia i z radą starej rady, zapatrzywszy się na donacyją ś.p. Krystyny Paskoskiej wdowy, która będąc w ostatniej doli przed śmiercią swoją zdała sławetnemu Wawrzyńcowi Musielewiczowi i małżonce jego Jadwidze Stępniownie^a przy osobach wiary godnych dobrowolnie, własną ręką swoją podpisała, tymże wzwyż wyrażonem małżonkom wiecznym prawem rolą w Wielgim Polu zagonów 6, w metach¹ wschodu Słońca sła[wetnego] Tomasza Kukleńskiego landwójta natenczas będącego, a od zachodu tegoż posesora jak wyżej, poczyna się i kończy jak i inne role od rzeki Żmudki ciekącej poczyna się [!], a kończy się do Jedlanki, którą to rolą nie daremną donacyją, ale za własne pieniądze bardziej jakby kupili ciż Musielewiczowie, gdyż zapłacili sumkę [s. 71] zaciągniętą bez osobę uczciwego Walentego Makowieckiego, a męża siostrzonki tejże Krystyny Paskoskiej Jadwigi złp 100, 8 restat², na tym się nie skończyło. Zapłacił wszelką expens³ pogrzebu sła[wetny] Wawrzyniec Musielewic, co do najmniejszego szelągu, ś.p. pochowanie Krystyny Paskoskiej, jak W.J.M. księżom, tak i kościelnym, i ubogiem, trumną, dzwonne, ^bbractwu światło^b, co wszystko wynosi sumy pogrzebowej i z zaciągniętym długiem bez osobę wzwyż wyrażonego Walentego Makowieckiego na zł sto dziewięćdziesiąt i cztery gr piętnaście  dico⁴ 194 zł 15 na tęż samą rolą wzwyż wyrażoną w donacyjej, jak wyżej. Więc mu urząd i z radą, zapatrzywszy się nie tylko na donacyją, ale i na wypłacone ^cdługi zaciągniętec bez osobę Walentego Makowieckiego, i do tego expensa ś.p. Krystyny Paskoskiej, i na pogrzeb jej tyle łożąc sła[wetni] Musielewiczowie, więc my urząd przy zwykłej pieczęci miejskiej stwierdzamy tę donacyją, jako ten grunt był quondam⁵ jeden, tak i teraz niech będzie w domu Musielewiczów wiecznym prawem, jak donacyja świadczy, tę stwierdzamy [s. 72] i za ważną mieć chcemy i pieczęcią miejską stwierdzamy i własną ręką podpisujemy, jako z rodzaju w rodzaj ta rola poszła i expens na pogrzeb był rejestrem przed sądem naszym porządnie produkowany i uznany wszelki expens, i pozwalamy do tej roli dobrowolnej intromisyi i spokojnej posesyi czasy wiecznemi, przez ławników przysięgłych Jacentego Pełkowicza i Jakuba Obusieńskiego, zaś jeszcze darownicze alias⁶ rękawiczne przykazujemy, co i chętnie dana zł 5 zł gr 15 siostrzonce Jadwidze z Juskiewiczów Makowieckiej lub na Msze św., gdy strona sporna będzie, gdyż ten grunt cale do ich familii nie należy, i gdyby ten grunt bez taksę poszedł, to by więcej nie wart. A że go dziś umarzając, kłótnie umarzamy i pieczęcią miejską stwierdzamy Tomasz Kukleński landwójt +++, Błażej Kalski +++, Jędrzej Berkowic radny +++, Jacenty Pełkowic ławnik przysięgły +++, Co ten akt własną ręką tych ławników i radnych podpis stanął przy zwykłej pieczęci stwierdzamy.

Walenty Czainski pisarz mpp.⁷

^a pierwotnie: Doboszce

¹ od łac. meta, tu w znaczeniu: obszar zawarty w granicach

² łac. zostaje

³ łac. wydatek

^b-b fragm. nadpisany między wersami

⁴ łac. mówię, ustalam; tu w znaczeniu: słownie

^c fragm. poprawiony, inną ręką na: długów zaciągniętych

⁵ łac. niegdyś

⁶ łac. inaczej

⁷ łac. własnoręcznie